Başka bir seçenek bırakılmadığı için fahişelik yaparak hayata tutunmaya çalışan iki göçmen kadının yaşam öyküsü… Birbirleriyle olan sancılı dostlukları onları ne kadar yakınlaştırsa da, umutlarının ve bekleyişlerinin ayrışması onları bir kaosa sürüklemektedir. Umudun, bekleyişin ve çaresizliğin hikayesi: Sürtük.

“Senden önce buraya çok kız geldi ve gitti. Nereye gittiklerini bilmiyorum. Çünkü ben bu sandaldan hiç inmedim. Uçsuz bucaksız maviliğin ortasında nereye kürek çektiğini bilmeden yıllardır buradayım. Kaç yıl olduğunu bile saymadım. Unuttum çünkü. Benim için hiç önemi yok. Tek bir görevim var. Sandala binen herhangi biri ile kürek çekmek. Biri sorsa “nereye” dese, verecek cevabım yok. “İşte oraya”. “Tamam, ama orası neresi” dese söyleyeceğim tek şey var. “Burası değil.” Birazdan sende gideceğini söylüyorsun. Belki doğru belki yanlış, ben asla bunu söyleyemiyorum. Çünkü bildiğim tek yer bu sandal. Bu sandalın dışında nasıl bir deniz var bilmiyorum. Bu sandaldan düşmek benim ölümüm demek ve bu sandal bir gün devrilecek….. Gücüm yok. Gücümün tamamını içimdeki güçsüzlükle boğuşurken tükettim”.

Yazan Güneş Üçcan
Yöneten – Uyarlayan Batuhan Sakal
Oynayanlar Merve Demirhan Simge Sedef Muslu Aleyna Elmaslı Yusuf Sıkar

Işık Tasarım Turap Başel
Süre 75′