Homo Erektus’tan bugüne insan türünün göçü isteğe bağlı ve zorunlu olarak iki nedenle gerçekleşmiştir. Homo Sapiens’le birlikte insanın göçler nedeniyle farklı coğrafyaları tanıma, farklı kültürler yaratma ve bunların sentezinden yeni aşamalara sıçrama yeteneği gelişmiştir. Neolitik dönemden itibaren göçler büyük kırılmalara da yol açmıştır. Savaş, kuraklık-beslenme, iş, eğitim başta olmak üzere birçok nedenle gerçekleşen göçlerin mitoloji, sanat ve edebiyata yansıyan boyutları vardır.

Yazar Müslüm Kabadayı göç ve göçmen sorununa başka bir pencere açıyor;  slaytlar eşliğinde bu yansımaların edebi boyutları işliyor. Göçün dünyada ve Türkiye’de edebiyatı nasıl etkilediğini, ondan nasıl etkilendiğini, göç ve edebiyat arasındaki ilişkiyi inceliyor. 

“Dünya’nın bütün emekçileri, sınıf bilinçleriyle dünyayı ellerine aldıklarında, sömürücü sınıfların uyguladığı göç ve sürgünün insanlığa yaşattığı büyük acılar da son bulacaktır. İşte o zaman “Mutlu göçmen yoktur”dan “eşit ve özgür insan vardır”a o güzel atlarla yolculuk yapacağız.”

Müslüm Kabadayı

“benin mabedi
senin imgesiyken evlerin içi
bir kaypak dışarılar
üzgün ev içlerinde
bir hazin karanlığında kaybolan akşamların
kim bilir hali nicedir
yurtsuzluğun çeperinde göçenlerin”

Cemal Süreya